پدر نثر فارسی، در وطن خویش غریب

یکی از مخاطبان گرامی مجله اینترنتی اسرارنامه یادداشت زیر را در ارتباط با برگزاری نهمین دوره بزرگداشت ابوالفضل بیهقی ارسال کرده است. انتشار این مطلب به معنای تأیید تمام محتوای آن توسط اسرارنامه نیست.
 
بلاخره یکم آبان هم تمام شد؛ روز بزرگداشت ابوالفضل بیهقی بزرگ!
 
چند سالی است شاهد تقلای مسئولین این شهر در ربودن گوی سبقت برای برگزاری مراسم بزرگداشت بیهقی هستیم. برنامه های دقیقه نَوَدیِ عموما پر طمطراق و البته نه در حد نام و جایگاه بیهقی! دعوت از مسئولان سفارتخانه های افغانستان و تاجیکستان، دعوت از ادیبان و بیهقی پژوهان نامدار، دعوت از افراد صاحب اندیشه و ... و بعد، برگزاری مراسمی که سالن آن را با پرسنل شهرداری و فرهنگیانی که با وعده دانش افزایی به مراسم آمده اند و ... پر می کنند! 
 
سوال اینجاست:
 چرا بدون ایجاد بسترهای فرهنگی لازم اقدام به برگزاری بخش مردمی مراسمی این چنین می کنید؟ 
آیا سخنرانان و ادیبان برجسته را دعوت می کنید تا حین سخنرانی های ارزشمند و علمی آنها کودکان در سالن ولوله بر پا کنند؟ یا همهمه و پچ پچ های مهمانانی که بدون عشق به بیهقی و بر حسب تکلیف به سالن آمده اند، تمرکز سخنران را بر هم زند؟
 
آیا این مراسم را برگزار می کنید تا جولانگاه کسانی باشد که صرفا به دنبال کسب فرصت هستند، نه رعایت شان بیهقی و حتی نمی توانند یک سطر از تاریخ بیهقی را از روی کتاب و بدون ایراد قرائت کنند؟ (حواشی دیگر مراسم هم که جای نقد و بررسی فراوان دارند، بماند برای فرصتی دیگر)
 
از قدیم گفته اند: حرمت امامزاده را متولی نگاه می دارد ولی گویا متولیان این شهر حرمت امامزاده را که نگاه نمی دارند هیچ، حرمت شکنی هم می کنند. اینکه در رزومه تان برگزاری مراسم بزرگداشت بیهقی را ثبت کنید یک سخن است و این که بیهقی را که سرمایه معنوی و بخشی بزرگ از هویت مردم سبزوار است به درستی تکریم کنید سخنی دیگر.
 
باید پرسید چرا پس از گذشت بیش از ۱۰ سال از برگزاری اولین همایش بیهقی (که توسط دانشگاه حکیم سبزواری برگزار شد و مهمان گرانسنگی چون استاد محمود دولت آبادی داشت) به جای اینکه شاهد رونق و ارتقاء سطح برگزاری این مراسم باشیم، شاهد افول آن هستیم؟!
 
باید پرسید آیا بخش به اصطلاح مردمی! این مراسم توانسته ذهن عموم مردم سبزوار را با بیهقی آشنا سازد و اهمیت صیانت از این سرمایه عظیم فرهنگی را به مردم این شهر بشناساند؟ به گونه ای که شما مجبور نباشید سالنتان را به هر قیمتی پر کنید؟! 
 
پیشنهاد می کنم به جای اینهمه ادعا و لفاظی های عجیب در دفاع از عملکرد ضعیفتان، بروید و بیاموزید که چگونه یک شهر در جوار شما می تواند از یک چهره شاخص و نامدار ملی، شخصیتی جهانی بسازد و با هم افزایی مردم و مسئولین، همایش هایی بین المللی و در خور شان و نام و منزلت وی برگزار کند و باعث تلالو نام شهرش در سطح جهانی گردد و به مردم آن شهر بباوراند که هویت فرهنگی شان در گرو حفظ حرمت و صیانت از گنج های معنوی شهرشان است.
 
بیم آن می رود که در نبود برنامه و طرح هایی شایسته، ناگهان کسانی دیگر از شهرهایی دیگر در نکوداشت مقام شامخ بیهقی آستین همت بالا بزنند(به سان آنچه بر مولانا گذشت) و آن وقت است که باید سر از خجلت در گریبان فرو برد.
 
امسال هم گذشت و هرچه بود تمام شد. اما حداقل در خلوتتان با خودتان رو راست باشید و اعتراف کنید که برای بیهقی کاری نکرده اید که در خور باشد. هرچند که این بی برنامگی ها و ضعف های مدیریتی، چیزی از تلالو نام بیهقی نخواهد کاست، اما امیدواریم سال بعد که دهمین سال همایش بیهقی بزرگ خواهد بود، از هم اکنون به فکر باشید و کار را به کاردانان بسپارید و برنامه ای در خور شان پدر نثر پارسی برگزار کنید تا نگویند که بیهقی در وطن خویش غریب بود.
نظرت را بنویس
comments
پربازدیدترین محبوب‌ترین‌ها پرونده ویژه نظرات شما